WSKAZANIA DO TERAPII HIPERBARYCZNEJ:
- trudno gojące się rany,
- stopa cukrzycowa,
- niedokrwienne ubytki skóry oraz przeszczepy skórne,
- zapalenie kości oporne na leczenie,
- oparzenia,
- zgorzel gazowa itp.
Najbardziej znamiennym problemem jest jedno z dramatycznych powikłań cukrzycy, zespól stopy cukrzycowej. Może prowadzić do nieodwracalnej deformacji stopy lub martwicy. Niestety w Polsce najczęściej stosuje się amputację. „Jest jakby najtańszym leczeniem, które przynosi – w cudzysłowie – zysk szpitalowi” – mówi diabetolog prof. Leszek Czupryniak. Konsekwencją schorzenia są liczne urazy. Uszkodzeniom ulegają również naczynia krwionośne. Stopa staje się przesuszona, łuszczy się i pęka do krwi. Rany trudno się goją, pojawiają się owrzodzenia. Zmiany charakterystyczne dla stopy cukrzycowej występują zwykle na powierzchni podeszwowej lub grzbietowej stopy
Urządzenie Hyperbary przeznaczone jest do przeprowadzania ozonowo-tlenowych, terapeutycznych kąpieli gazowych izolowanych części ciała, za pomocą specjalnych nakładek. Terapia oddziałuje bezpośrednio na miejsce zmienione chorobowo.
ETAP 1
ETAP 2
Pierwszy z nich tzw. „terapia ozonowa” polega na wytworzeniu ozonu w generatorze z dostarczonego tlenu medycznego i podaniu go z niskim ciśnieniem o zadanym stężeniu do jednorazowego szczelnego rękawa, w którym umieszczona jest chora kończyna. Proces ten ma na celu dezynfekcję ran i eliminację znajdujących się w nich bakterii. Ozon wypełnia rękaw terapeutyczny, a tym samym całą ranę i przepływa w sposób ciągły. Za wyjściem z rękawa znajduje się filtr antybakteryjny oraz destruktor ozonu, który rozkłada ten gaz na tlen.
Następnym krokiem jest tzw. „terapia tlenowa”, która polega na podaniu tlenu medycznego do zasobnika terapeutycznego. Tlen wypycha resztkowy ozon do destruktora ozonu a po jego wyparciu z rękawa, zawór zamyka ujście i rozpoczyna się wtłoczenie tlenu medycznego do uzyskania zadanego ciśnienia wewnątrz rękawa.
